అసలు చిక్కల్లా దాంతోనే...!

కెమెరా దొరికిందన్న మాటేగానీ... ఇల్లు చేరే మార్గం కనిపించడం లేదు. క్రితం ఆర్టికల్‌లో రాసినట్లుగా ఏ రోజుకారోజు పోలీసు స్టేషన్ నుంచి ఫోన్ రాకపోతుందా...! అని ఎదురుచూపులే మిగులుతున్నాయి.

ఫోన్ రాకపోతే పోయింది మనం ఒక్కసారి వెళ్లి అడిగివద్దాం అంటాను నేను. ఉండమ్మా మనం తొందరపడితే వాళ్లు కోపగించుకుంటారేమో అంటాడు మావాడు. అదిసరేగానీ మీ కొలీగ్‌ను సలహా అడిగిచూడు. అతనెలా చెబితే అలా చేద్దాం అన్నాను.

మీకు చెప్పనేలేదు కదూ...! మేము పోలీస్ స్టేషన్లో కంప్లైయింట్ ఇవ్వడానికి ముందు మావాడి కొలీగ్ సలహా తీసుకున్నాము. మా కోసం స్టేషన్‌కు కూడా వచ్చాడు. తమిళ పత్రికారంగంలో పనిచేసినవాడు కాబట్టి కాస్తంత ఇన్‌ఫ్లుయన్స్ ఉంటుందని, పోలీసులు ఆమ్యామ్యాలు అడగకుండా ఉంటారని తన సాయం తీసుకున్నాము.

మరుసటిరోజు మావాడు తన కొలీగ్‌ను అడిగితే... నాకొక లాయర్ ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు, అతడినడిగి సలహా తీసుకుని మీకు ఏ విషయం చెబుతానని అన్నాడు. అన్నాడేగానీ ఆ ఊసే మర్చిపోయాడు. అలా రోజులు గడిచిపోసాగాయి. మళ్లీ ఓరోజు గట్టిగా అడిగితే సాయంత్రానికల్లా ఏ విషయం చెబుతానని అన్నాడు. చెప్పలేదు సరికదా... ఆ మర్నాడు తన ఫ్రెండ్ ఊర్లో లేడని చెప్పాడతను.

ఇక లాభం లేదనుకుని మేమే పోలీస్‌ స్టేషన్‌కు వెళ్లాము. ఫలాన అని వివరాలు చెప్పిన తరువాత అక్కడి యస్సై మీ కేసు తీర్పు అయిపోయింది. మీ కెమెరా సైదాపేట కోర్టు ప్రాపర్టీ రూంలో ఉంది. మీరు వెళ్లి రికవర్ చేసుకోవచ్చు అని చెప్పాడు. అదేంటి సార్ కేసు ఎప్పుడో అయిపోతే మాకు ఇంతవరకూ చెప్పనేలేదు. ఫోన్ నెంబర్స్ కూడా తీసుకున్నారు కదా...! అని అడిగాను.

నిజమేనమ్మా...! ఇక్కడ చాలామంది లీవ్‌లో ఉన్నారు. మీ కేసును డీల్ చేసినవారు కూడా లీవ్‌లో ఉన్నారు. దాంతో మీకు "ఇన్‌టైంలో ఇన్‌ఫాం చేయలేకపోయాము" అన్నాడు. సర్లే అనుకుని కోర్టుకెళ్లిన తరువాత ఎలా ప్రొసీడ్ అవ్వాలో వివరంగా చెప్పమని రిక్వైస్ట్ చేశాను.

ఆయన కేసు వివరాలన్నింటినీ ఓ పేపర్లో రాసిచ్చి, ఓ లాయర్‌ను సంప్రదించమని చెప్పాడు. అంతేగాకుండా... కెమెరా మీదేనన్న ఆధారాలు, ఒరిజినల్ బిల్స్ గట్రా ఉన్నాయా...! అంటూ ఆరా తీశాడాయన. కెమెరాలో ఫోటోలు ఉన్నాయి కదండీ.. అంతకు మించిన ఆధారాలేం కావాలి అన్నాను నేను. "అవి సరిపోవమ్మా.. కోర్టులో జడ్జి ఒరిజినల్ బిల్స్‌ను తప్పకుండా అడుగుతారు. కాబట్టి మీరు బిల్స్ పట్టుకుని వెళితే పని సులువవుతుంది" అని చావుకబురు చల్లగా చెప్పాడు ఆ యస్సై.

అలాగే.. వస్తాం సార్... థ్యాంక్స్...! అంటూ స్టేషన్ నుంచి బయటపడ్డాం. దార్లో ఒకటే ఆలోచన ఒరిజినల్ బిల్ కనిపించకుండా పోయి చాలా రోజులైంది. బిల్ లేకుండా కోర్టుకెళితే కెమెరాను ఇవ్వరు కదా...! ఇప్పుడేం చేయాలి... ఇంట్లో ముఖ్యమైనవాటిని ఎప్పుడూ దాచిపెట్టే చోటునే అది ఖచ్చితంగా ఉండి ఉంటుందని అనిపించింది. వెళ్లగానే ఆ పని చేయాలనుకుంటూ ఇంటికెళ్లాను.

అలా అనుకున్నానే గానీ... కాసేపట్లోనే నా ఆశలు నీరుగారిపోయాయి. ఎందుకంటే.. నేను అనుకున్న చోట అది దొరకలేదు సరికదా..! ఎక్కడ ఉందో అంతుబట్టకుండా పోయింది. అయితే నా సిక్త్ సెన్స్ మాత్రం బిల్ పోలేదు.. ఇంట్లోనే ఉంది అని చెబుతూనే ఉంది.

ఇక ఆ రోజు నుంచి కెమెరా సంగతటుంచి... కెమెరాను కొన్న ఒరిజినల్ బిల్ కోసం మా వేట మొదలైంది.... ఇంట్లో వెతకని చోటంటూ లేదు... వెతుకుతూనే ఉన్నాము... బిల్లు దొరకలేదు... కెమెరా కోసం నా ఆశా చావనూలేదు....!!!

(సశేషం...)