Pages

Thursday, 28 March 2013

లిపి లేని గుండె సడి...!!



                              నీలో నేనుగా
                              నాలో నీవుగా మిగిలుందాం
                              ఒకే దేహపు గూడుగా
                              మూల మూలల్ని ప్రేమతో
                              నిక్షిప్తం చేసి
                              పరవళ్లెత్తి పరవశిద్దామని
                              నువ్ చేసిన బాసకి
                              లిపి ఏది...
                              లయ తప్పిన నా గుండె సడి తప్ప

                              నీకు నీవుగా
                              నాకు నేనుగా మిగిలున్న
                              దేహపు గూడుల
                              మూల మూలల్లోనూ
                              నిక్షిప్తమైన "ఇగో"లని
                              సంతృప్తిపరచలేక
                              కలిసి జీవించనూ లేక
                              ఎవరి దారి వారిదేనంటూ
                              నువ్ ఇచ్చిన తీర్పుకి
                              లిపి ఏది...
                              లయ తప్పిన నా గుండె సడి తప్ప

                              నాలో నేనుగా
                              నాకు నేనుగా మిగిలున్న
                              దేహపు గూడులో
                              మూల మూలల్లో
                              నిగూఢంగా నిక్షిప్తమై
                              నిత్యం నిద్రలేపే
                              వేనవేల భావాలకి
                              లిపీ లేదు, భాషా లేదు
                              లయ తప్పిన నా గుండె సడి తప్ప...!

                              నీకు నీవుగా
                              నాకు నేనుగా వద్దు
                              ఇద్దరం కలిసి ఉంటేనే ముద్దు
                              "ఇగో"లేం వద్దు.. అసలే "గోలా" వద్దు
                              నింపుకుందాం నమ్మకాన్ని
                              ఒడిసి పట్టుకుందాం ఆశల్ని
                              ఒలికిపోయిన జీవితానికి
                              కొత్త రంగుల శోభనద్ది
                              దాసోహమౌదాం ప్రేమకి
                              మరో జన్మ ఇద్దాం దేహాలకి

                              ఇలా.....
                              నా దేహపు గూడు
                              లోలోపల ఎగిసిపడే
                              ఆశల లావా ఎగజిమ్మితే
                              వర్ణించే లిపి ఏది...
                              లయ తప్పిన నా గుండె సడి తప్ప...!!

("ఇగో"ల మాయలోపడి అస్తవ్యస్త జీవితాలతో సతమతమవుతున్న వారందరి కోసం...)


Friday, 22 March 2013

గొడ్డుమోతుతనం...!!!



                                 తానూ...
                                 ఓ అమ్మనన్నది మరిచిందో
                                 అత్తమ్మ ప్రమోషన్‌కు మురిసిందో
                                 కోడలు కోడలేగానీ
                                 కూతురు కాదుగా.. అనుకుందో ఏమో
                                 తన పెద్దరికానికి సాక్ష్యంగా
                                 నా అమ్మతనాన్ని బలి కోరితే
                                 మనసూ, శరీరం రక్తమోడుతుంటే
                                 బేలనై బలిపీఠం ఎక్కిన క్షణాలు
                                 నాకింకే గుర్తే

                                                     విరిగిన ఆశల్ని పోగుచేసి
                                                     మూటగట్టి ఓ మూలన విసిరేసి
                                                     కడుపున పుడితేనే బిడ్డలా
                                                     'ఆడబిడ్డ'లు 'బిడ్డలు'కారా
                                                     పిచ్చి భ్రమలో బ్రతికేస్తూ
                                                     అలుపెరుగని కుటుంబ సేద్యం చేస్తూ
                                                     చిందించిన స్వేదబిందువులెన్నో
                                                     బిడ్డలనుకున్న ఆడబిడ్డలే
                                                     "గొడ్రాలు" పట్టం కట్టేస్తే
                                                     అమ్మతనంపైనే అసహ్యంవేసిన క్షణాలు
                                                     నాకింకా గుర్తే

                                   పిల్లలు లేకపోతేనేం
                                   'అక్క'వైతేనేం అమ్మవుకావా
                                   కన్నీళ్లు చిప్పిళ్లగా
                                   వీరినైనా మిగిల్చావు దేవుడా
                                   కృతజ్ఞత చెప్పుకునేలోపే
                                   అమ్మ "బంగారు" అక్కకెందుకులే
                                   తనకు అన్నీ 'మనమే'గా
                                   అమ్మతనం ఎంత "విలు"వైందో
                                   తెలిసిన ఆ క్షణాలు
                                   నాకింకా గుర్తే

                                                      అమ్మతనాన్ని ఆవిరి చేసింది
                                                      తన అమ్మే అని తెలిసినా
                                                      చౌడుబోయిన భూమికీ
                                                      అమ్మ కాలేని నీకూ
                                                      పెద్ద తేడా ఏం లేదంటూ
                                                      రోజూ మాటల శూలాలతో పొడుస్తున్న
                                                      భరించేవాడైన "భర్త"
                                                      రెండోపెళ్లి కోరిక అర్థమై
                                                      "ఆడ"తనంపై జాలి పడిన క్షణాలు
                                                      నాకింకా గుర్తే

                           ఇంతకీ..
                           ఈ లోకంలో "గొడ్డుమోతుతనం" ఎవరిది?
                           పిల్లలు లేని నాదా... మనసే లేని వీళ్లందరిదా...???

(దగాపడ్డ, పడుతున్న అక్క, చెల్లెళ్లందరికీ...)

Tuesday, 5 March 2013

వందో టపా.... "నాన్న"కి....!!



ఎప్పుడు ఏం రాసినా...
ఆ అక్షరాలన్నీ ప్రేమగా
నీ చేతి స్పర్శలాగే
నువు ప్రేమగా తలనిమిరినట్లే
తడుముతుంటాయి

ఎప్పుడు ఎటు చూసినా...
ప్రతి దిక్కులోనా పలుకరించే
నీ నవ్వులాగే
నువు ఏనుగు అంబారీ ఎక్కించినట్లే
కళ్లు నిండుతుంటాయి

ఎప్పుడు ఏం చేసినా...
ప్రతి పనిలోనూ తోడునిలిచే
నీ వాత్సల్యంలాగే
నీ భుజంపై ఎక్కి కూర్చున్నట్లే
జ్ఞాపకాలు పులుముకుంటాయి

ఎప్పుడు ఏం తింటున్నా...
ప్రేమనంతా ముద్దలుచేసిచ్చే
నీ మమకారంలాగే
నువు తెచ్చిచ్చే అప్పచ్చుల్లాగే
కడుపు నింపుతుంటాయి

ఎప్పుడు నిదరోయినా
'అమ్మణ్ణీ' అనే నీ పిలుపులాగే
గుండె లోతుల్లోంచి తన్నుకొచ్చే
నీ ఆప్యాయతా పాటలాగే
చల్లని నీ ఒడిలో సేదదీర్చే
లాలిపాటలాగే
నీ బొజ్జపై అమాయకంగా బజ్జున్న
రోజుల్లాగే
జోల పాడుతుంటాయి...

[పుట్టినప్పటినుంచీ ప్రతి క్షణం తోడునీడగా, పెద్ద ఆసరాగా నిల్చిన నాన్న ఇవ్వాళ భౌతికంగా లేకపోయినా... నా ప్రతి పనిలోనూ మానసికంగా ఎప్పుడూ తోడుగా ఉంటున్నారు. నా వందో పోస్టును ఆయన అంకితం చేయటం అనేది ఈ లోకంలో నాకు లభించే గొప్ప గౌరవం.

నిజం చెప్పాలంటే ఇన్ని పోస్టులు రాస్తానని, రాయగలనని అనుకోలేదు. ఏం రాసినా చదివి, వెన్నుతట్టి, విమర్శించి, ప్రోత్సహించిన పాఠక దేవుళ్లందరికీ కూడా ఈ సందర్భంగా కృతజ్ఞతాభివందనాలు... ఇలాగే కలకాలం ఆదరిస్తారని ఆశిస్తూ... మీ కారుణ్య]