మా ప్రేమ కుటీరం అంతా
నా మనసుకు మల్లే
ఖాళీ.. ఖాళీ.. ఖాళీ..
ఈసురోమని ఎంత తిరిగినా
కాళ్లకి భారమేగానీ...
మనసు భారం ఎంతకూ తగ్గదేం...?
నువ్వు వదిలేసి వెళ్లిన వాలుకుర్చీలా
నీ చేతిని వీడి ఒంటరిదైన నా వాల్జెడ
నువ్వు వదిలేసి వెళ్లిన ఊయల చప్పుడులా
తీపి గుర్తుల గుండె చప్పుడు
నువ్వు వదిలేసి వెళ్లిన రాత్రిలా
చిక్కటి చీకటి ఆవరించిన నా మనసు
నువ్వు వదిలేసి వెళ్లిన కలల్లా
కన్నుల్లో కన్నీటి సునామీల అలజడి
నువ్వు వదిలేసి వెళ్లిన నీ గుండెబొమ్మలా
కంటిచెమ్మ చిత్రించిన నీ "నా" రూపం
నువ్వు వదిలేసి వెళ్లిన అడుగుల్లా
ఒంటరి పక్షినై ఒడ్డుకు చేరిన వైనం
ఇన్ని గుర్తొస్తుంటే...
మనసు భారం.. తులాభారమై..
ఎద లయలో ఊగిసలాడుతుంటే
జ్ఞాపకాలు తులసీ దళాలై...
సేదదీర్చి.. "నిను నా" చెంత చేర్చేనా...!??