నా గుండె గొంతుక మూగ భాషకో రూపం...

కాసేపిలా నా మాటలు వినవా
ప్లీజ్... మళ్లీ ఆ పదం ఎప్పుడూ చెప్పొద్దు
మొదటిసారి నువ్వు నన్ను కలిసిన రోజుల్ని
ఓసారి మళ్లీ గుర్తు తెచ్చుకోవాలనుంది
ఎంతలా మాటల కోసం తపనపడ్డాం
ఎన్ని జ్ఞాపకాలను కలబోసుకున్నాం
ఒక్కసారి గుర్తు తెచ్చుకో
అప్పట్లో నీకు నామీద ఉండే శ్రద్ధని...!

ఇప్పుడు ఆలోచిస్తే ఎంతలా దూరమయ్యాం
ఎంతలా రోదించాను
ప్లీజ్ నన్నాపవద్దు... మాట్లాడవద్దు..
చెప్పేది పూర్తిగా వింటే చాలు
ఒక్కటి మాత్రం గుర్తుంచుకో
నీకెప్పుడూ అబద్ధాలు చెప్పలేదుగానీ,
ముక్కలు ముక్కలుగా పగిలిపోయిన
నా గుండె గొంతుక మూగ భాషను
మాత్రం ఎప్పుడో చెప్పాను

ఆ గాయం ఉంది చూశావూ...
చాలా పదునైంది, అంతకంటే లోతైంది
భరించలేని బాధతో మనసును మెలిపెట్టేది
సంవత్సరాలుగా ఇలాగే సాగుతూనే ఉంది
ఆ బాధాకర క్షణాలను
లెక్క పెట్టలేనన్ని కన్నీళ్లను
ఎప్పటికీ మర్చిపోలేనేమో..?

అయితే...
ఇప్పుడిప్పుడే జీవితాన్ని మళ్లీ పునర్నిర్మించుకుంటున్నా
గతం తాలూకూ గాయాలు మళ్లీ పునరావృతం కాకుండా
కష్టమైనప్పటికీ మర్చిపోయే ప్రయత్నంలో ఉన్నా

గాయాల సంగతి పక్కకు నెట్టేస్తే
నా జీవిత యాత్రలో
మర్చిపోలేని సుగంధానివి
విడదీయరాని అనుభూతివి
పాత గాయాలు కష్టపెట్టినా
నువ్వు ప్రసాదించిన చిన్ని చిన్ని
సంతోషాలను గుర్తు తెచ్చుకుని మరీ
తనివితీరా ఆస్వాదిస్తున్నా....
ఊపిరున్నంతదాకా నిన్ను మరవలేను నేస్తం...!