కొన్నాళ్లుగా ఇంట్లో జరుగుతున్న తంతు గురించి విని పెద్దగా పట్టించుకోకపోగా.. పైగా తనివితీరా వేళాకోళం చేస్తూ నవ్విన సందర్భాల్ని గుర్తు తెచ్చుకుని మరీ బాధపడుతున్నాడు. అరెరే... ఇన్నాళ్లుగా అక్క చెప్పినా వినలేదు, అమ్మ చెప్పినా వినలేదు.. కానీ పదే పదే జరుగుతున్న ఆ సంఘటనల్ని ఎందుకు పట్టించుకోవటం లేదు.. అంటూ తనలో తానే తిట్టుకుంటున్నాడు.
ఇంతలా బాధపడుతున్న శాల్తీ పేరు ఆనంద్. సీత తమ్ముడు. ఊరికి దగ్గర్లోని ఓ మోస్తరు టౌన్లో డిగ్రీ మూడో సంవత్సరం చదువుతున్నాడు. పల్లెటూరి వాతావరణంలో చిన్నప్పటినుంచీ పెరిగిన అందరిలాగే తను కూడా దెయ్యాలు, భూతాలంటే ఓ రకమైన భయాన్ని పెంచుకున్నాడు. తమ ఇంట్లో జరుగుతున్న వాటన్నింటికీ అవే కారణమని నమ్మాడు. అయితే అమ్మ పెద్ద పెద్ద భూతవైద్యుల దగ్గర ఎన్నో రకాల పూజలూ, మంత్రాలూ, తంత్రాలూ, యంత్రాలూ... ఎవేవో చేసినా.. మళ్లీ అలాంటి పరిస్థితులే ఎదురవుతుండటంతో అది కారణం అయి ఉండక పోవచ్చు అనే అనుమానం బలపడసాగింది అతనికి.
కానీ ఆ అనుమానం తీర్చుకునేదెలా... పోనీ దెయ్యాలు, భూతాలు కారణం కాకపోతే... అమ్మ, అక్క ఎందుకలా బాధపడుతున్నారు. కుటుంబానికి కానివారు ఎవరైనా కక్ష పెంచుకుని ఇలా చేస్తున్నారేమో అనుకునేందుకు తమకు ఎవరూ శత్రువులు లేరే. మరి ఎందుకు, ఎవరు ఈ పని చేస్తున్నట్లు... ఎవరైనా మనుషులే ఈ పని చేస్తున్నారా లేక మరింకేదైనానా... బుర్ర నిండా ఒకటే ఆలోచనలు... ఆ రాత్రంతా అలాగే ఆలోచిస్తూ.. ఎప్పుడు నిద్రపట్టేసిందో ఏంటో... పొద్దున్నే వాళ్ల నాన్న తట్టి లేపేదాక లేవనేలేదు.
కంగారుగా లేచిన ఆనంద్.. "అమ్మ ఇవ్వాళ ఎలా ఉందో ఏంటో... నిద్రపోయిందో, లేక మళ్లీ ఏదైనా ఆకారం మీదపడి గొంతు నొక్కబోయిందో ఏంటో.. అనుకుంటూ వంటింట్లోకి పరిగెట్టాడు. అక్కడ ప్రశాంతంగా పనులు చేసుకుంటున్న తల్లిని చూడగానే.. హమ్మయ్యా రాత్రేం జరగలేదన్నమాట అనుకుంటూ..." ఉరుకులు పరుగులతో తయారై కాలేజికి వెళ్లిపోయాడు.
రాత్రి నిద్ర మేలుకున్న ఫలితమో, లేక ఆలోచనల అలజడో తెలీదుగానీ క్లాసు రూంలో సొమ్మసిల్లినట్లు పడిపోయిన ఆనంద్‌ని నీళ్లు చల్లి తట్టి లేపాడు అతని క్లోజ్ ఫ్రెండ్ నీరజ్. ఏంట్రా ఏమైంది.. రాత్రంతా మేలుకున్నావా ఏంటి..? వాడిపోయిన ఆనంద్ ముఖంలోకి చూస్తూ అడిగాడు. అదేం లేదురా.. చిన్న సమస్య అందుకే అన్నాడు. సరే.. క్లాస్‌కి టైం అయ్యింది, సర్ వచ్చేస్తారు.. క్లాస్ అవగానే మాట్లాడుకుందాం... నువ్వేం దిగులుపడకు అని ధైర్యంచెప్పి ఓదార్చాడు నీరజ్.
క్లాస్ అయిపోగానే ఇద్దరూ అలా నడుచుకుంటూ గ్రౌండ్‌లోకి చేరుకుని ఓ బెంచ్‌పై కూలబడ్డారు. ఇప్పుడు చెప్పురా ఏమైందో అంటూ మొదలెట్టాడు నీరజ్. వెంటనే... చిన్నప్పటినుంచి తన అక్కకి జరిగింది, ఇటీవలి కాలంలో అమ్మకి జరుగుతోంది.. అన్నీ ఒక్కొక్కటిగా విడమర్చి చెప్పాడు ఆనంద్. వీటన్నింటికీ కారణం దెయ్యాలు, భూతాలు కాదని తేలిపోతోందిరా.. కానీ కారణం ఏదో ఉంది.. అది కనుక్కోవాలి. ఎలాగో తెలీటం లేదు అని వాపోయాడు.
కాసేపు ఆలోచనల్లో పడిపోయిన నీరజ్.. ఒరేయ్ మా డాడీని అడుగుదామా.. ఒకవేళ ఆరోగ్యపరమైన కారణాలు ఏవైనా ఇందుకు కారణమేమో... ఓసారి అడిగితే తెలుస్తుంది కదా... అని అన్నాడు. అప్పటిదాకా అస్సలు ఆ ఆలోచనే లేని ఆనంద్‌కి అది సరైందిగానే అనిపించింది. ఓసారి అడిగితే ఏం పోతుంది.. అయితే ఇంటికెళ్దాం పదా అంటూ హడావుడిగా బయల్దేరదీశాడు.
మధ్యాహ్నంపూట కాస్తంత విశ్రాంతిగానే ఉండే నీరజ్ తండ్రి.. మమ్మల్ని చూడగానే ఏంటి ఈ టైంలో ఇలా వచ్చారన్నట్లు ప్రశ్నార్థకంగా చూశాడు మమ్మల్ని. వెంటనే అందుకున్న నీరజ్.. డాడీ మావాడికి ఏదో హెల్త్ ప్రాబ్లెం అట.. మిమ్మల్ని వెంటనే కలవాలి అంటే ఇలా వచ్చాం అన్నాడు. అవునా... ఏం ఆనంద్.. ఏం బాలేదు ఒంట్లో అని అడిగాడు.
అంకుల్... అదీ.. అదీ... అంటూ మరేం మాట్లాడలేకపోతున్న ఆనంద్ పరిస్థితిని అర్థం చేసుకున్న నీరజ్ తండ్రి... మరేం ఫర్వాలేదు చెప్పు ఆనంద్ అన్న మాటలు కాస్తంత ధైర్యాన్నివ్వగా... నాకేం ప్రాబ్లెం లేదు అంకుల్... ఇంట్లోనే ప్రాబ్లెం అంతా.. అంటూ.. జరిగిందంతా పూసగుచ్చినట్లు చెప్పుకొచ్చాడు. అలా వింటున్న డాక్టర్ గారి ముఖంలో రంగులు మారుతుండటం గమనించారు ఇద్దరు స్నేహితులు.
అంతా విన్న డాక్టర్... కాసేపు మౌనంగా ఉండిపోయాడు. మెడికల్ పరిభాషలో మీరు చెబుతున్న సమస్యలకు చాలా చాలా కారణాలున్నాయండ్రా... అవన్నీ మీకు చెబితే అర్థం అవుతాయో లేదో అన్నాడు.
మేం మరీ చిన్నపిల్లలం కాదుగా డాడీ.. అర్థం చేసుకుంటాం చెప్పండి.. అన్నాడు నీరజ్. మీరు అర్థం చేసుకుంటే అంతకంటే ఇంకేం కావాలి. అయితే ఈ విషయాల్ని మీరు అర్థం చేసుకున్నంత మాత్రాన ఉపయోగం ఏముంటుంది చెప్పండి. పల్లెటూళ్లలో చిన్నప్పటినుంచీ ఓ రకమైన భయాలకు, భీతికి అలవాటుపడిన వాళ్లకి అర్థం చేయించటం, మార్చటం అంత తేలికైన పని కాదు కదా.. అంటూ నిట్టూర్చాడు డాక్టర్.
నిజమే అనుకోండి.. ముందు సమస్యకు కారణం తెలిస్తే.. మెల్లి మెల్లిగా అర్థం చేయించే ప్రయత్నం చేయవచ్చు కదా అంకుల్... చెప్పండి.. నా ప్రయత్నం నేను చేస్తాను... పదే పదే చెబుతుంటే.. ఏదో ఒక రోజు వినకపోరు... అర్థం చేసుకోకపోరు కదా... అన్నాడు ఆనంద్.
సరే ఆనంద్... తప్పకుండా చెబుతాను.. నువ్వు చెప్పిన సంఘటల గురించి వింటుంటే... "మీ అక్కకి, అమ్మకీ డెల్యూషనల్ పర్సెప్షన్( delusional perception) అనే మానసిక జబ్బుందేమో అనిపిస్తోంది. It is a false, fixed belief of a perception.. అంటే : ఒక తాడు కనిపిస్తే, వాళ్ళకి ఏమనిపిస్తుందంటే, ఆ తాడుతో ఎవరో తమ గొంతు నులిమేస్తారనో, తమ కాళ్ళు చేతులు కట్టేస్తారనో అనే భయాలు మొదలౌతాయి. అలాంటివి ఏమీ జరగవని ఎవరు చెప్పినా, ఎంత చెప్పినా వినిపించుకోరు. ఇది ఒక కారణం.
అలాగే... మామూలుగా రాత్రి పడుకున్న తర్వాత... ఆహారపుటలవాట్లను బట్టి కొందరికి కడుపులోని ఆమ్లాలు గొంతులోకి ఎగదన్నడం జరుగుతుంది. దీన్నే గాస్ట్రో ఇంటెస్టైనల్ రిఫ్లెక్స్ డిసీస్(G.E.R.D) అని అంటారు. గొంతు పట్టేసినట్లు అవడం, చాతీలో విపరీతమైన నొప్పి, కొన్నిసార్లు ఊపిరి తీసుకోలేకపోవడం ఇలాంటివి దాని లక్షణాలు. G.E.R.D పేషెంట్‌కి డెల్యూషనల్ పర్సెప్షన్ కూడా తోడైతే, మీ అక్కకి జరుగుతోంది చూడు అలా అవుతుందన్నమాట.
మరికొందరికి వాళ్ళకొచ్చే పీడ కలలు కూడా ఇలాంటివి రావడానికి కారణామౌతుంటాయి. ఇకపోతే మీ అక్కకిలాగే, మీ అమ్మకి కూడా ఇలాగే ఎందుకు జరుగుతోంది అని ప్రశ్నించుకుంటే.. పైన చెప్పినట్లుగా పీడకలలు రావడం, కూతురు పడుతున్న బాధను తట్టుకోలేకపోడం వంటివి కూడా కారణాలుగా చెప్పవచ్చు.
ఇంకొందరికి.. గాఢనిద్రలో ఉండగా, బాగా బిగదీసుకుపోయి పడుకోవటం మూలంగా.. రక్త ప్రసరణ సరిగా జరగదు. అలాంటి సమయాల్లో కూడా మీ అక్కకి జరిగినట్లుగా జరిగే అవకాశం ఉంది. అది పూర్తిగా ఓ మాసికమైన స్థితే తప్పిస్తే.. దానికి వ్యక్తులుగానీ, ఏ భూత, ప్రేత, పిశాచాలుగానీ కారణం కానే కాదు.
అర్థమవుతోందా.. లేదా... అన్నట్లు ప్రశ్నార్థకంగా ఆనంద్ ముఖంలోకి చూశాడు డాక్టర్. అమ్మో.. ఇన్ని కారణాలున్నాయా అన్నట్లు ముఖంపెట్టి... శ్రద్ధగా, జాగ్రత్తగా వింటున్న ఆనంద్‌ని చూడగానే నమ్మకం కుదిరిన అతను మళ్లీ చెప్పసాగాడు.
పైన చెప్పుకున్నవన్నీ వేటికవే విభిన్నమైన లక్షణాలు ఆనంద్. ఒకటే రోగమనీ, అదే కారణమని మనం నిర్ధారించలేము. వీటికి మానసికపరమైన కారణాలు కూడా తోడయ్యే అవకాశం ఉంది. శ్వాస కోశ సంబంధ వ్యాధులున్న(sleep apnea) వారికి నిద్రలో మెదడుకి ఊపిరందక ఎవరో తమని చంపుతున్నారు అని అనిపించేదాకా వెళుతుంది. అయితే ఇది చాలా రేర్‌గా జరుగుతుంటుంది.
ఇప్పటిదాకా మనం చెప్పుకున్న కారణాలు లేదా వ్యాధులు.. ఎక్కువగా మహిళలో కనిపించేవి. మహిళలకు మాత్రమే పరిమితమైన వ్యాధులు అని కూడా చెప్పవచ్చు. కుటుంబ నేపథ్యం, వాళ్ల వాళ్ల పరస్పర సంబంధాలు, కుటుంబంలో లేదా జీవితంలో అనుభవించిన స్వేచ్ఛా రాహిత్యం ఇత్యాధి కారణాలు కూడా ఇలాంటి వ్యాధులకు కారణం అయ్యే అవకాశం ఉంది.
ముఖ్యంగా మహిళలు వెల్లకిలా పడుకున్నప్పుడే అలా అనిపిస్తుంది. ఆరాంగా కుర్చీలో పడుకుంటే అలా అనిపించే అవకాశం ఉండదు.. అంటూ చెబుతున్న మాటలకు అవునన్నట్లుగా.. అవును అంకుల్.. అక్క చెప్పేది.. కానీ మేమే ఎవరం పట్టించుకునేవాళ్లం కాదు అన్నాడు ఆనంద్. మీరు చెప్పేదే కరెక్ట్ అయితే.. మరి అమ్మ మాత్రం ఎలా పడుకున్నా అలాగే ఉంటోందని చెబుతోంది కదా అంకుల్ అంటూ కొనసాగించాడు.
గొంతు, శ్వాస కోశ సంబంధ వ్యాదులూ, చిన్నప్పటి భయాలూ, కొన్ని ఇతర కారణాలూ తప్ప.. ఇంకేం ఉండవు ఆనంద్. ఆ లక్షణాలు వయస్సుతో పాటు మారవచ్చు.. మారుతాయి కూడా... ముక్తాయింపుగా అన్నాడు డాక్టర్.
గొంతు, శ్వాసకోశ సంబంధ వ్యాధులు... అంటే ఆస్త్మా, సైనస్, ట్రాన్సిల్స్ లాంటివన్నీ అవే కదా అంకుల్ అన్నాడు ఆత్రుతగా అడిగాడు ఆనంద్. అవును ఆనంద్ అవే. ఇవన్నీ మీవాళ్లకి ఉన్నాయా అని అడిగాడు. అవునంకుల్.. అక్కకి చిన్నప్పటినుంచీ సైనస్, ట్రాన్సిల్స్.. అమ్మకి ఆస్త్మా... ఊపిరి అందక చాలా బాధపడుతూ ఉంటుంది. ఇప్పుడు మీరు చెప్పేది వింటుంటే.. ఈ కారణాల వల్లనే వాళ్లకి అలా అవుతోందని అనిపిస్తోంది.
నీరజ్ మీ దగ్గరికి తీసుకురావడం చాలా మంచి పనైంది అంకుల్. నిజంగా చాలా విషయాలు చెప్పారు. మేము కూడా తెలుసుకోవడం మంచిదే అయింది. లేకపోతే... చదువుకుంటున్న మేం కూడా దెయ్యాలు, భూతాలు అంటూ ఆ భ్రమలోనే బ్రతికేయాల్సి వచ్చేది. చాలా చాలా థ్యాంక్స్ అంకుల్.. కృతజ్ఞతలు చెప్పాడు ఆనంద్. దానిదేముందిలే బాబూ... ఎలాగూ వచ్చారు.. లంచ్ టైం అయ్యింది కదా.. తినేసి ఒకేసారి క్లాస్‌కి వెళ్లండి అని.. కాసేపు నడుం వాల్చి మళ్లీ క్లినిక్‌కి వెళ్లాలి కదా అనుకుంటూ పక్క గదిలోకి వెళ్లిపోయాడు డాక్టర్.
మనసులోని పెద్ద భారం దిగగా.. తృప్తిగా భోంచేసిన ఆనంద్... మధ్యాహ్నం నుంచి నీరజ్‌తో కలిసి క్లాసులు ఉత్సాహంగా విన్నాడు. ఇద్దరూ కలిసి మిత్రులతో కాసేపు అల్లరి చేసారు. సాయంత్రం ఎవరి ఇళ్లకు వాళ్లు బయల్దేరారు. ఆనంద్ కూడా ఉత్సాహంగా ఇంటికి బయల్దేరాడు.
బయల్దేరాడేగానీ... దెయ్యాలు, భూతాలు అంటూ భయంతో బ్రతికేస్తున్న అక్కని, అమ్మని.. వాళ్లలాంటి మరికొందరికి ఈ విషయం అర్థం చేయించటం ఎలా.. ఎలా చేప్తే వింటారన్న ఆలోచనలు మాత్రం వీడలేదు. వెంటనే అర్థం చేసుకోలేకపోయినా.. మెల్లి మెల్లిగా అర్థం చేసుకుంటారనే ఆశ మాత్రం ఉంది. అది చాలదా వాళ్లని మార్చేందుకు... మార్చాలి అని మనసులో దృఢంగా అనుకుంటూ.. ధైర్యంగా ఇంట్లో అడుగుపెట్టాడు.
"అమ్మా.. ఎక్కడున్నావ్....?" అంటూ................
(మొదటి భాగంలో రాసిన కొన్ని సమస్యలకు, సందేహాలకు వైద్యపరంగా విలువైన సమాచారం, ఇతరత్రా సహాయం అందించిన ఫేస్‌బుక్ మిత్రులు డాక్టర్ వంశీధర్ రెడ్డి, మరియు మరికొందరు మిత్రులకు మనస్ఫూర్తి కృతజ్ఞతలు)
